NOG ÉÉN FINALE!
En wéér won Blauw Wit een finale. Wéér met ruime cijfers: 1-4. Wat is het geheim van deze maand juni? Wat zijn de ingrediënten van deze smakelijke dis?
Het klinkt eenvoudig: voeg wat bestanddelen bij elkaar, speel 90 minuten en eindig met een 4-1 zege. Hoe krijgt die ‘club van 25’ dat voor elkaar?
Laat me een tipje van het geheim proberen te onthullen:
1. Wacht tot ná de competitie!
Wie had dit een maand geleden voorspeld: GFC, Harfsen, FC RDC en HSC’21 wonnen in april en mei van het eerste, en er wordt vaak gezegd dat als je in die laatste fase goed in je vel zit, bijvoorbeeld de derde periodekampioen, dan blijf je in die ‘flow’. Blauw Wit won ‘gewoon’…..
2. Speel op vreemde bodem!
Die derde plek leek een slechte voorbode, het thuisvoordeel verdween en tochten naar Oldenzaal en Eerbeek waren het gevolg. Probleem? Blauw Wit won ‘gewoon’…..
3. Speel op gras!
Wat is op zo’n warme dag een voordeel van kunstgras? Het maakt dat je je in een kas waant, de temperatuur boven kunstgras kan stijgen tot wel 75 graden, wees een onderzoek van de Wageningen Universiteit uit, boven gewoon gras 40 graden.
Vandaag mochten de beide ploegen op het 4e veld spelen, daar waar de nietige amateurclub Anadolu’90 2 (meer teams zijn er niet) normaliter op zondag de wedstrijden speelt. Probleem, spelen op zo’n achterveldje? Blauw Wit won ‘gewoon’…..
4. Zorg voor snelheid!
Het is een lust voor het oog om spelers als Stefan en Luuk te zien sprinten; met nog een kwartier te spelen kwam invaller Luuk Vergeer voor Tiemen Scholman, met zijn tweede balcontact was het meteen raak, met zijn snelheid kon hij, vóór de moegestreden laatste man snijdend, de weg naar goal vinden en beheerst de 1-3 binnen schieten. Voor wie er niet bij was, vanmiddag: de splijtende pass kwam van Stefan, een beauty van een assist. Probleem? Ja, voor de Eerbeekse defensie, Blauw Wit won ‘gewoon’…..
5. Drink goed!
De tip van Youri een week ervoor in Oldenzaal om voldoende water/bouillon te drinken was goud waard: een tekort aan zout kan betekenen dat je je niet goed voelt. “Een kopje bouillon, mam, pap, graag!” Hoe vaak zullen ‘onze’ jongens dat tijdens hun voetbalcarrière hebben gevraagd? Probleem? Nee hoor, want Blauw Wit won ‘gewoon’….
6. Scoor niet met mate!
Vier goals op vreemde bodem, alleen bij de 0-6 bij Deventer Sp en 1-4 bij FC Winterswijk vielen er meer dan drie goals, maar nu al acht treffers in acht dagen. Dan krijg je ook niet dat angstige voorgevoel dat het in die slotfase nog mis kan gaan, een verlenging of zelfs strafschoppen, dat wil eigenlijk niemand. Probleem? Nee, rond de 80e minuut is de marge veilig, Blauw Wit won ‘gewoon’…..
7. Sta er, op het juiste moment, juist in zo’n beslissende finale!
Kijk naar Sevilla, zet die in een finale en succes is gegarandeerd; zij wonnen laatst voor de zevende keer in zeventien jaar een Europese finale, ongelooflijk. Blauw Wit speelde de tweede finale, en won weer overtuigend, bijna ‘gewoon’.
Het geheim kent nog veel meer ingrediënten, dat maakt dat het vanmiddag in Eerbeek succesvol eindigde. Mooi was het misschien niet, maar een gerecht hoeft niet per sé mooi te zijn, als het maar goed smaakt.
Korte samenvatting: al na 21 minuten kreeg de thuisclub een strafschop, na een ongelukkige overtreding door Morris, en Thijs Streppel scoorde de 1-0. Maar daarna kantelde de strijd, onder aanvoering van captain Edwin werden de verdedigende stellingen verlaten en zocht Blauw Wit meer en meer de helft van Eerbeek op, zo kreeg Edwin en ook Stefan drie kansen binnen vijf minuten en viel in de 39e minuut de gelijkmaker: Emiel werd onreglementair verdedigd, de vrije trap van Edwin verdween via een oranjehemd en een weifelende goalie binnen: 1-1.
Na rust kon het alle kanten op, ook Eerbeekse Boys kreeg mogelijkheden, zelfs de paal moest redding brengen maar Blauw Wit was effectiever: Jaron passte op Emiel, zijn schot werd half gekeerd en Morris was er als de kippen bij voor de rebound: 1-2. Ruimtes werden groter onder bijna tropische omstandigheden, de Blauw Wit-supporters achter het vijandelijk doel lieten zich steeds vaker horen en de eerste wissel van Christian Koop was meteen een beslissende: Luuk was véél sneller en scoorde beheerst de 1-2 (zie het 4e ingrediënt).
Ook de tweede invaller, Jurgen ‘Ali’ van Dijk (voor de moegestreden Emiel) liet zich zien, in de 87e minuut bereikte een voorzet de nieuwe spits, zijn inzet werd nog gekeerd maar de rebound was wederom voor Morris (buitenspel…??) en de 1-4 werd ook de eindstand.
Chef-kok Christian, schotel ons alsjeblieft nog één keer een dessert voor, tegen Juliana’32 !! Met je club van 25 liet je ons al genieten van een luchtig voorgerecht (FC Berghuizen), een pittig hoofdgerecht (Eerbeekse Boys) en nu verwachten we een smakelijk, feestelijk toetje.
Opstelling:
Nathan Hofman; Leander Stam, Remco Stam, Jasper Kampman, Ruben Baltes; Tiemen Scholman (75e: Luuk Vergeer), Edwin Bolink, Emiel Schuppert (83e: Jurgen van Dijk), Stefan Dijkink (88e: Jort Jansen); Jaron Kampman, Morris Brusse.